دانشنامه تاریخی
در اوایل دهه 2020، جهان شاهد پیشرفت قابل توجهی در زمینه اتوماسیون تولید بود. ظهور کارخانه‌های خودران که توسط هوش مصنوعی (AI) مدیریت می‌شوند، انقلابی در رویکردها به سازماندهی فرآیندهای تولید به وجود آورد. این کارخانه‌ها دارای توانایی عملکرد تقریباً بدون دخالت انسان هستند که امکانات بی‌سابقه‌ای برای افزایش کارایی و کاهش هزینه‌ها فراهم می‌آورد.
ریشه‌های کارخانه‌های خودران به دهه‌های گذشته برمی‌گردد، زمانی که در آغاز قرن 21، وارد کردن اتوماسیون به فرآیندهای تولید به طور فعال آغاز شد. ربات‌ها و سیستم‌های مدیریت برای انجام وظایف روتین به کار گرفته شدند، اما انتقال کامل به سیستم‌های خودران تنها به لطف دستاوردهای فناوری‌های هوش مصنوعی، پردازش داده‌های کلان و اینترنت اشیا (IoT) ممکن شد. این فناوری‌ها امکاناتی را برای ایجاد سیستم‌هایی فراهم کرده‌اند که می‌توانند به شرایط متغیر پاسخ دهند و بدون دخالت انسان تصمیم‌گیری کنند.
کارخانه‌های خودران بر پایه ادغام چند فناوری کلیدی بنا شده‌اند. از جمله:
کارخانه‌های خودران مزایای متعددی را ارائه می‌دهند، از جمله:
با وجود همه مزایا، کارخانه‌های خودران همچنین با چندین چالش و ریسک مواجه‌اند:
پیاده‌سازی کارخانه‌های خودران در صنایع مختلف آغاز شده است:
آینده کارخانه‌های خودران که توسط AI مدیریت می‌شوند، امیدوارکننده به نظر می‌رسد. انتظار می‌رود با پیشرفت فناوری‌هایی مانند محاسبات کوانتومی و الگوریتم‌های پیشرفته یادگیری ماشین، سیستم‌های خودران هر چه بیشتر هوشمند و کارآمد شوند. همچنین ممکن است که در آینده، عملکردهای اصلی تولید نه تنها به کارخانه‌های منفرد منتقل شوند، بلکه به سیستم‌های یکپارچه‌ای که امکان مدیریت دقیق‌تر و منعطف‌تر فرآیندهای تولید را فراهم می‌کنند، نیز واگذار شوند.
اختراع کارخانه‌های خودران با مدیریت AI در دهه 2020 نشانه‌گر یک دوره جدید در صنعت تولید است. این سیستم‌ها می‌توانند مزایای قابل توجهی در بهره‌وری و صرفه‌جویی ارائه دهند، اما ادغام موفق آن‌ها نیازمند توجه جدی به مسائل امنیتی، اخلاقی و مسئولیت اجتماعی است. چالش‌هایی که شرکت‌ها در دوره انتقال با آن‌ها مواجه هستند، می‌تواند تعیین کند که آینده اتوماسیون و صنعت به طور کلی چگونه خواهد بود.